Historia powstania:
W 1986 roku Employers' Cooperatation of Dance Companies i Union of Dancers zdołały przekonać rząd holenderski o konieczności podjęcia działań mających wspomóc przekwalifikowanie tancerzy zawodowych. 1 stycznia 1986 roku Minister Kultury rządu holenderskiego przekazał zespołom tańca 1 000 000 guldenów na wsparcie tego celu. Dutch Retraining Program for Dancers (Stichting Omscholingsregeling Dansers) został założony w tym samym roku.

Zasady działania:
Program wspiera tancerzy, którzy chcą rozpocząć nową karierę zawodową, i zapewnia doradztwo oraz środki niezbędne do realizacji tego celu. Jest otwarty dla wszystkich tancerzy zawodowych, bez wprowadzania rozróżnień pomiędzy formami i stylami tańca. Jest niezależną organizacją oferującą doradztwo na zasadach poufności. W ramach programu każdemu z artystów biorących w nim udział proponowana jest indywidualna ścieżka przekwalifikowania w ramach określonych poniżej ramowo metod wsparcia transformacji zawodowej:

• doradztwo zawodowe
• refundowanie częściowo lub w całości kosztu szkoleń, kursów i studiów
• finansowanie lub dofinansowywanie kosztów utrzymania po zakończeniu kariery artystycznej przez tancerza, który przygotowuje się do rozpoczęcia nowego życia zawodowego

Uprawnieni do udziału w programie i otrzymania wsparcia finansowego są tancerze spełniający następujące kryteria dotyczące stażu zawodowego i opłaconych składek:

• Tancerz, który wpłacił co najmniej 48 składek w ciągu pięciu lat ma prawo do zwrotu kosztów studiów do wysokości 10 000 euro, przy czym nie musi kończyć kariery.

• Tancerz, który wpłacił co najmniej 72 składki w ciągu dziesięciu lat ma prawo do pełnego udziału w programie przekwalifikowania pod warunkiem złożenia deklaracji definitywnego zakończenia kariery. W ramach programu oferowane są następujące formy dofinansowania:

  • Dofinansowanie kosztów utrzymania w wypadku, gdy tancerz rozpoczyna działalność gospodarczą, która w pierwszej fazie przynosi ograniczone dochody.

  • Zwrot kosztów związanych z założeniem własnego biznesu (warunkiem jest ukończenie kursu menedżerskiego),
  • Dofinansowanie kosztów utrzymania w wypadku podjęcia innej pracy, w której wynagrodzenie jest niższe niż ostatnia pensja tancerza,
  • Dofinansowanie kosztów utrzymania po zakończeniu kariery tancerza i zgłoszeniu się po zasiłek dla bezrobotnych. W ciągu pierwszych trzech miesięcy zasiłek dla bezrobotnych, jaki otrzymuje tancerz, jest uzupełniany o dofinansowanie z programu w takiej wysokości, aby w sumie jego dochody stanowiły 95% ostatniej pensji. Co trzy miesiące dofinansowanie to zmniejsza się o 5%, od 16 miesiąca zasiłek jest uzupełniany z funduszy programu do wysokości 70% ostatniej pensji. Czas przebywania na zasiłku zależy od historii zatrudnienia tancerza, ale przeciętnie udział w programie trwa 15 miesięcy,
  • Zwrot kosztów studiów,

Źródła finansowania:
Program jest niezależną fundacją, której zarząd liczy pięciu członków. W skład zarządu wchodzi proporcjonalnie: dwóch członków wybieranych przez Związek Artystów, dwóch wybieranych przez Stowarzyszenie Zespołów Tańca (Association of Dance Companies) oraz niezależny przewodniczący wybierany przez pozostałych czterech członków zarządu.

Program dysponuje budżetem na który składa się: roczna dotacja Ministerstwa Kultury i składki odprowadzane przez zespoły i tancerzy. Budżet pozwala programowi na zapewnienie wsparcia 12-15 tancerzom rocznie. Ogólna ilość tancerzy w Holandii to około 700 osób.

Dla tancerzy pracujących w zespołach, które otrzymują długoterminowe dotacje i podlegają przepisom Collective Labour Agreement, odprowadzanie składek do programu jest obowiązkowe jako jeden z warunków zatrudnienia. Większość z nich automatycznie wpłaca do programu składkę, zwaną premią. Pracodawca wpłaca na poczet programu 2,5% pensji brutto, a tancerz 1,5%. Zsumowane 4% stanowią jedną premię (składkę).

Tancerze, którzy pracują w zespołach nie biorących udziału w programie, mogą przystąpić do niego dobrowolnie, ale muszą wpłacać całą składkę (4% miesięcznego wynagrodzenia) samodzielnie.